RATTEN, VLEUGELS EN VUILE VAX — de evolutie van het virus
Om grip te krijgen op wat een virus is en hoe een virus wordt geïsoleerd, moeten we eerst de geschiedenis van hun ontdekking onderzoeken.
Uit een circulaire ondertekend “The Doctors”, 1876:
“Probeer hervaccinatie – het zal je nooit pijn doen,
want hervaccinatie heeft deze ene grote deugd: als
het je verwondt of doodt wanneer je het ontvangt, zijn
we allemaal bereid om te weigeren het te geloven.”
Klinkt bekend, niet? Met de komst van boosters is het alsof de geschiedenis zich herhaalt, maar deze keer voelt het als het eindspel, en het is gebaseerd op een gemene campagne om ons ervan te overtuigen dat we allemaal gered moeten worden van een virus dat niet lijkt te bestaan. Maar hoe zouden we ooit weten of dat waar is of niet? Het is niet zo dat we zelf studies kunnen doen, dus alles wat we kunnen doen is vertrouwen op het beschikbare wetenschappelijke bewijs, maar dat is een hele opgave – het is een heel complex onderwerp, simpelweg omdat virussen zo klein zijn! Het enige waar iedereen het over eens is, is dat het spul uit cellen komt. Daarna kan iedereen alleen nog maar een groot aantal experimenten uitvoeren om erachter te komen waar die deeltjes van gemaakt zijn, wat ze doen en waar ze vandaan komen.[i]
Wat is een virus? Een virus is een biologisch actief ding dat wordt bestudeerd en beschreven door virologen. Ze interpreteren en categoriseren de deeltjes die uit cellen komen, zodat zij degenen zijn die bepalen wat een virus is. Een van de categorieën die ze gebruiken is ‘exosomen’. Virussen repliceren in een cel, maar exosomen niet. Virussen worden in verband gebracht met ziekten, terwijl exosomen ofwel heilzaam ofwel niet van belang zijn.
Hoe is het ontstaan? De viroloog lokte het uit.
Is een virus gevaarlijk? Soms. Het hangt er van af. Blijkbaar zitten we vol met virussen, maar wetenschappers weten de meeste wel. Hetzelfde geldt voor de meeste andere microben in ons. We zitten zo vol met microben, er wordt nu gezegd dat we maar 10% mens zijn – stel je voor dat….[ii]
Hoe ziet een virus eruit? Verschillende virussen zien er over het algemeen anders uit als ze worden bekeken met een elektronenmicroscoop.
Hebben virussen altijd al bestaan? Het hangt ervan af wat je met virus bedoelt, maar als je ziekten bedoelt waarvan wordt gezegd dat ze door een virus worden veroorzaakt, dan ja, waarschijnlijk. En blijkbaar is 8% van het menselijk genoom ‘viraal’. Een van deze virale sequenties zorgt ervoor dat het immuunsysteem van een moeder haar baby niet als ‘vreemd’ aanvalt.
Veroorzaken virussen ziekten? Virussen die worden gekweekt en vervolgens in mensen of dieren worden gebracht, kunnen ziekte veroorzaken als de dosis groot genoeg is. Dit kan worden vergeleken met de ziekte die de zieke ervaart, maar dit is uiteraard gemakkelijker wanneer de ziekte onderscheidend is.[iii]
De zeer vuile geschiedenis van virussen en vaccins
Om echt grip te krijgen op wat een virus is, en of het al dan niet geassocieerd is met een bepaalde ziekte, moeten we terug graven naar een plek in de tijd toen het meer was…. natuurlijk. Voordat artsen zich ermee bemoeiden. Voor Rockefeller. Neem bijvoorbeeld de pokken.
Een verslag geschreven in 1634 door William Bradford beschreef hoe pokken eruit zagen: mensen etterden met laesies die in elkaar sijpelden en hun huid zou er gewoon afpellen:
“…. ze liggen op hun harde matten, de pokken breken en worden belangrijk, en lopen in elkaar over, hun huid plakt aan de matten waarop ze liggen; als ze ze omdraaien, vliegt er meteen een hele kant weg.”
Blijkbaar werd pokken veroorzaakt door een virus, maar de aard van dat virus begon te veranderen, omdat de praktijk van ‘variolatie’ in de 18e eeuw wijdverbreid werd. Dit was de voorloper van vaccinologie, en het ging niet goed. Doktoren raakten erbij betrokken en het werd allemaal behoorlijk rommelig omdat ze de ziekte nog meer hielpen verspreiden. Een artikel geschreven in 1764 zei bijvoorbeeld dat de pokkenvaccins ervoor zorgden dat meer mensen de ziekte overbrachten:
“…. de praktijk van inenting heeft duidelijk de neiging de besmetting te verspreiden, want een besmettelijke ziekte wordt door inenting veroorzaakt waar deze anders niet zou zijn veroorzaakt; de plaats waar het zo wordt geproduceerd, wordt een besmettingscentrum, vanwaar het zich niet minder dodelijk of wijd verspreidt dan het zich zou verspreiden vanuit een centrum waar de ziekte op een natuurlijke manier zou plaatsvinden; deze besmettingscentra worden duidelijk zeer sterk vermenigvuldigd door Inoculatie…”
Meer dan 100 jaar later waren de zaken nog steeds niet verbeterd, volgens deze beschrijving, geschreven in 1891, van een kind dat stierf na te zijn gevaccineerd:
“Vervolgens vormden zich verse blaasjes rond de vaccinatiepokken die zich met hen samensmolten en ervoor zorgden dat ze zich verspreidden. Ze ontwikkelden ook op het gezicht, hoofd, lichaam, en in de mond, de laatste verhinderd het kind van zogende en het stierf uitgeput op de 45 ste dag na de vaccinatie.”
Uit deze beschrijving blijkt duidelijk dat het kind aan een ziekte leed die op zijn minst erg leek op de oorspronkelijke pokken.
https://www.bbc.com/news/uk-england-london-56085529
Deze historische verslagen lijken veel betrouwbaarder dan alles wat gepubliceerd werd nadat Rockefeller er in de jaren 1900 bij betrokken raakte. De bovenstaande citaten (en enkele hieronder!) zijn allemaal ontleend aan een boek met de titel ‘ Dissolving Illusions, Disease, Vaccines, and the Forgotten History’ , door Suzanne Humphries, MD en Roman Bystrianyk, dat vol staat met historische beschrijvingen van ziekte, en daar zijn verschillende foto’s op hun website die mensen laten zien die bedekt zijn met pokken! Het boek beschrijft hoe tijdens de eerste 200 jaar van inenting virussen werden verkregen met behulp van het volgende proces:
- Zoek een persoon met pokken of een koe met koepokken (je beste gok is een van die smerige zuivelfabrieken – ze hebben het daar erger dan op het platteland waar de koeien in de velden zijn).
- Inspecteer hun laesies, haal er wat pus uit en doe het in een potje.
- Als het wezen al dood is, pak dan toch wat je kunt. Of misschien een paard proberen… (Voorbeelden van dingen die je zou kunnen proberen: “een pokkenlijk, de uier met zweren van een koe, of de lopende zweren van de hielen van een ziek paard” – uit Dissolving Illusions ).
- Om de inenting uit te voeren, begint u met het snijden van de arm van de persoon die moet worden geënt, zodat u bloed trekt en wrijf dan de pus die u hebt verzameld in de snee.
- De ingeënte persoon kan ziek worden en daarna overlijden, maar als ze dat niet doen, kun je zeggen dat de inenting hen heeft gered.
- (Een populair alternatief voor deze methode was om korsten en pus van mensen in een pot te verzamelen totdat er genoeg was om ‘de hele stad te doen’!)
Deze methode werd gepopulariseerd door Edward Jenner en evolueerde tot ‘vaccinatie’. In 1796 infecteerde Jenner een achtjarige jongen met pus van laesies op de handen van een melkmeisje, denkend dat de laesies te wijten waren aan pokken. Vervolgens deed hij een ‘uitdaging’-onderzoek door de jongen bloot te stellen aan pokken, en toen hij die niet kreeg, dacht hij dat dat betekende dat hij succesvol was geweest.
Jenner bracht vervolgens tientallen jaren door met het injecteren van mensen met wat hij dacht dat koepokken was, hoewel hij het misschien van paarden had gekregen, dus er was veel vermenging van virussen/bacteriën van verschillende soorten. De praktijk werd wijdverbreid en bleef gedurende de jaren 1800 bestaan - in sommige steden werd een pot gevuld met korstjes van verschillende mensen, vermengd met water, en vervolgens gebruikt om iedereen te ‘inoculeren’.
Dit betekent dat we er ongeveer 200 jaar over hadden kunnen doen om virussen heen en weer te laten gaan tussen dieren en mensen, en het lijkt erop dat dit proces heeft bijgedragen aan de vorming van de aard van veel virussen. Zo waren er aan het begin van de twintigste eeuw twee epidemieën van mond- en klauwzeer, die beide werden toegeschreven aan het gebruik van vaccins. De eerste was in 1902 en hield verband met het gebruik van ” geïmporteerd koepokkenvaccin dat besmet was met het virus van mond- en klauwzeer”, en de tweede was in 1908, toen een ziekte uitbrak bij runderen, zoals beschreven in 1915 :
“Onderzoeken hebben aangetoond dat de uitbraak begon bij kalveren die werden gebruikt om het vaccinvirus te verspreiden in een vestiging in de buurt van Detroit en dat de bron van de infectie het besmette Japanse vaccinvirus was.”
RATTEN waren een teken van de tijd
Zoals we kunnen zien, hebben vaccins een lange en vuile geschiedenis, en de eerste tweehonderd jaar of zo werden gekenmerkt door het heen en weer gaan van ziek materiaal tussen verschillende dierlijke en menselijke gastheren, door mensen die het belang van reinheid nog niet begrepen. Zelfs toen naalden werden uitgevonden, werden de vaccins nog gemaakt met materiaal van besmette dieren. Het meeste hiervan werd gedaan door artsen die het niet belangrijk vonden om hun handen te wassen, terwijl het riool in de straten stroomde en de steden overvol en smerig waren. Bijvoorbeeld,
“ Sommige inwoners van New York en Boston leefden in de jaren 1850 in donkere kelders vol ongedierte…. ongeveer een twintigste van de bevolking leefde in vochtige, donkere, slecht geventileerde, ongedierte-aangetaste ondergrondse kamers.”
De ratten waren een symptoom van de ellende waarin mensen leefden, zoals geïllustreerd door dit citaat uit 1883 :
“….tienduizenden zitten samen te midden van verschrikkingen die doen denken aan wat we hebben gehoord over de middelste passage van het slavenschip. Om ze te bereiken, moet je door rechtbanken gaan die stinken naar giftige gassen die ontstaan door ophoping van rioolwater en afval dat in alle richtingen wordt verspreid en vaak onder je voeten stroomt …. Je moet op de tast je een weg banen langs donkere en smerige gangen die wemelen van het ongedierte.”
De afbeeldingen op de website van Dissolving Illusions bevatten een ‘Dood je ratten!’ poster uit 1917, en verschillende foto’s van mensen met verschillende soorten ziekten. De rest van het boek laat zien hoe hygiëne en verbeteringen in de levensomstandigheden hebben geleid tot verbeteringen in de gezondheid en stelt zo vraagtekens bij de rol van vaccins.
Maar als het gaat om het proberen te begrijpen van het verband tussen virussen en de ziekten die ze zouden veroorzaken, moeten we ons ervan bewust zijn dat artsen deze ziekten diagnosticeerden op basis van wat ze konden zien gebeuren met de patiënt, en in de jaren voorafgaand aan door de golf van ziekten die bekend staat als ‘de Spaanse grieppandemie’, was de mensheid geteisterd door de Eerste Wereldoorlog; mensen verdronken in het vuil en ziekten zoals mazelen[iv] en meningitis[v] waren wijdverbreid. Toen de ‘pandemie’ begon, waren doktoren het er niet mee eens dat dit gewoon weer een geval van ‘grippe’ of griep was – ze diagnosticeerden mensen met dengue, cholera en tyfus. Volgens een waarnemer bijv.
“ Een van de meest opvallende van de complicaties was bloeding uit slijmvliezen , vooral van de neus, maag en darmen. Bloeden uit de oren en petechiale bloedingen in de huid kwamen ook voor.”
Artsen hadden geen manier om deze mensen op een virus te testen; en bovendien waren virussen nog niet eens ontdekt. Er is nu echter een officieel verhaal opgesteld om de ziekten te verklaren die mensen in 1918 en 1919 doodden – nu wordt gezegd dat het werd veroorzaakt door een gemuteerd vogelgriepvirus genaamd H1N1, maar uiteindelijk stierven de meeste mensen aan een ‘secundaire’ infectie met bacteriële longontsteking. De Wikipedia-paginavoor ‘Spaanse griep’ laat zien hoeveel moeite er in dit verhaal is gestoken. Misschien komt dat omdat Big Pharma probeert om nog een snelle te trekken – ze hebben mensen er al van overtuigd dat vaccins de mensheid van een hele reeks ziekten hebben gered, alsof het niets te maken had met de verbetering van de hygiëne, en nu zijn we wordt gevraagd te geloven dat de mensheid moet worden gered van ziekten veroorzaakt door dierlijke virussen.
BATS zijn officieel gevaarlijk
Het officiële verhaal over het SARS-CoV-2-virus is dat een vleermuis die besmet was met een vleermuiscoronavirus in de buurt kwam van een schubdier dat besmet was met een schubdier-coronavirus, en dat, tegen alle verwachtingen in, de twee virussen in hetzelfde kleine cel en genetisch materiaal uitgewisseld, waardoor een gloednieuw type coronavirus ontstond, dat toen, ook tegen alle verwachtingen in, een mens wist te infecteren.[vi] Het resulterende virus was de rona, en dit virus is des te opmerkelijker omdat, vanuit moleculair oogpunt, het op de een of andere manier beter in staat is om mensen te infecteren dan welke andere soort dan ook. Niet alleen dat, maar het heeft het meest ongelooflijke spike-eiwit en niemand kan uitleggen hoe het daar op natuurlijke wijze is gekomen. En de reden dat dit belangrijk is, is omdat de NIH een prefusie-coronavirusvaccinontwerp had gemaakt en dit in 2018 begon te commercialiseren. er waren vier MERS-vaxen in ontwikkeling, die allemaal een coronaviruspiek bevatten. Er waren er twee gebaseerd op mrna (ontwikkeld door Moderna en Curevac), één met DNA in de virale vector van Oxford University, één die virale deeltjes bevatte (Novavax) en een andere gebaseerd op DNA in plasmiden (Inovio). Dit zijn dezelfde vier platforms die nu debuteren voor de neppandemie en bijna alle vax hebben hun spike-ontwerp aangepast om het prefusion-ontwerp van de NIH op te nemen.
Er zijn nu vier virussen die afkomstig zouden zijn van vleermuizen. Eerst was er SARS, toen MERS en Ebola, en nu SARS-CoV-2, en elke keer wordt verondersteld dat het virus van een vleermuis naar een andere soort is ‘gesprongen’ en vervolgens weer naar de mens is ‘gesprongen’. Andere uitbraken [vii] zouden worden veroorzaakt door virussen van vogels en varkens, ook wel vogelgriep en varkensgriep genoemd.
Wat dit verhaal nog moeilijker maakt om te onderhouden, is het feit dat we niet alleen ons hele bestaan in nauw contact staan met een zeer grote verscheidenheid aan dieren, maar dat we zelfs zo ver zijn gegaan dat we de pus van geïnfecteerde dieren wrijven in open sneden op onze arm, en om virussen van dieren en andere mensen te kweken en ze in onze aderen te injecteren, en dit ging honderden jaren door voordat er in massa geproduceerde vaccins werden ontwikkeld.
Als dierlijke virussen zo’n bedreiging vormen, waarom is het dan zo nieuw? Waarom zijn we niet besmet geraakt met virussen van ratten en koeien?
Alle virussen komen uit cellen
Tegen het einde van de eeuw hadden wetenschappers bedacht hoe ze bacteriën konden kweken en begonnen ze vaccinmateriaal te produceren in een laboratorium. Louis Pasteur kwam met een rabies virus vaccin in 1885 door het kweken van een model in konijn ruggenmerg, en er waren verschillende een ntitoxins en vaccins voor ziekten zoals cholera, tyfus en tuberculose. In wezen ‘probeerden’ onderzoekers gewoon dingen die ze niet begrepen. Vlak voor de ‘Spaanse grieppandemie’ werden in legerkampen proeven gedaan met vaccins tegen meningitis. Toen, in 1933, isoleerden wetenschappers iets waarvan ze dachten dat het een griepvirus was (dwz ze dachten dat ze de oorzaak van ‘de grip’ hadden gevonden): ” Ze namen keelspoelingenvan patiënten met griepsymptomen en filterde ze door een materiaal waar bacteriën niet doorheen konden. … Daarna probeerden ze verschillende dieren te besmetten met de keelspoelingen. Fretten werden ongeveer drie dagen na blootstelling ziek en vertoonden typische symptomen van griep.”
“ In het tijdperk vóór de elektronenmicroscopen kon het griepvirus niet worden gezien, gekleurd of gekweekt in reageerbuizen. Het was zelfs moeilijk om er zeker van te zijn dat een bepaalde patiënt daadwerkelijk griep had, aangezien andere microben soortgelijke symptomen veroorzaakten. Onderzoekers hadden gewassen van het virus gekweekt door de keelspoelingen van menselijke grieppatiënten te injecteren in fretten, dan meer fretten en uiteindelijk in muizen, een lastig en tijdrovend proces.”
Hierna werden kippeneieren vaak gebruikt om virussen in te kweken, maar uiteindelijk realiseerden wetenschappers zich dat ze celculturen konden gebruiken, en dit maakte grootschalige productie van virussen voor gebruik in vaccins mogelijk. Desalniettemin heeft zich tijdens de productie van vaccins besmetting tussen soorten voorgedaan als gevolg van DNA-fragmenten, besmetting met bacteriën en andere virussen, enz.
Hoe dan ook, al deze methoden om virussen te kweken uit monsters van mensen worden in de handel aangeduid als het ‘isoleren’ van een virus. Tegenwoordig komen de meeste isolaten echter uit een celcultuur – dit is gewoon een stel cellen van een of ander wezen. Er worden veel verschillende soorten dierlijke cellen gebruikt (het hangt ervan af waarvoor ze worden gebruikt) en vaak worden ook menselijke cellen uit zieke organen gebruikt, of cellen die van een menselijke foetus zijn genomen en gecombineerd met een virus. Als je deeltjes uit een celcultuur kunt laten komen en het vervolgens kunt repliceren in een andere celcultuur, heb je een virus, vooral als het verband lijkt te houden met een ziekte.
De gevolgen van uitbraken
Het SARS-CoV-2-virus is het perfecte voertuig om het streven naar totale controle over alle levende wezens te versnellen. Het maakt deel uit van het Agenda 21-ethos om de drie ‘E’s’ te verenigen: economie, milieu en rechtvaardigheid. Net als alle andere uitbraken van de afgelopen 20 jaar, moest het virus afkomstig zijn van dieren en zal het worden gebruikt om het wereldwijde One Health-systeem en tal van andere vormen van toezicht in te voeren. Wees gewaarschuwd.
Het is een groot onderwerp, en het gaat allemaal over ‘zoönosen’ en experimenten door coronavirusontwerpers, en er heeft veel te maken met DARPA en hun PREDICT-programma, maar voor nu zijn hier enkele citaten die je zullen doen huiveren:
“ De COVID-19-pandemie, waarvan de zoönotische oorsprong sterk wordt vermoed, onderstreept hoe nauw de gezondheid van mens, dier en milieu met elkaar verbonden zijn . Het toont het belang van de ‘One Health’-aanpak aan.” (Jean-Yves Le Drian, Minister van Europa en Buitenlandse Zaken, Frankrijk)
“COVID-19 heeft ons er pijnlijk aan herinnerd dat de gezondheid van mensen, dieren en het milieu over de hele wereld nauw met elkaar verbonden is: niemand is veilig totdat iedereen veilig is. Dit is waar we rekening mee moeten houden om toekomstige pandemieën te voorkomen. De oprichting van het One Health High-Level Expert Panel is daarmee een belangrijke stap in de goede richting. Duitsland en Frankrijk zullen het werk van het panel blijven steunen.” (Heiko Maas, minister van Buitenlandse Zaken, Duitsland)
Ze spraken op de bijeenkomst van de Alliantie voor Multilateralisme op het Vredesforum van Parijs, 12 november 2020.
Opmerkingen:
[i]Er is een populaire misvatting dat Stefan Lanka een zaak won die aantoonde dat het mazelenvirus niet bestaat. Het is alsof mensen denken dat de rechters zeiden: “Ja, inderdaad, er is geen enkel bewijs dat het mazelenvirus bestaat, en daarom concluderen we van niet.” Maar ze zeiden niets van dien aard – in plaats daarvan oordeelden de rechters op basis van andere feiten, gebaseerd op de bewoordingen van Lanka’s aanbod.Lanka publiceerde zijn uitdaging voor virologen in 2011; Daarin stond : “ De beloning wordt uitgekeerd als er een wetenschappelijke publicatie wordt gepresenteerd waarin niet alleen het bestaan van het mazelenvirus wordt beweerd, maar ook wordt bewezen en waarin onder meer de diameter van het mazelenvirus wordt bepaald.”
Het probleem met de uitdaging van Lanka is dat het teveel vraagt en een uitstapclausule heeft; “onder andere” blijft ongedefinieerd, maar daarnaast vraagt hij om het bestaan van het mazelenvirus in één publicatie te bewijzen, samen met bevestiging van de diameter ervan. Het aantonen van de diameter zou ingewikkeld genoeg zijn om ten minste één onderzoek te vereisen, maar zou een eenvoudige meting worden geaccepteerd als bewijs van bestaan? Iemand genaamd David Bardens accepteerde de uitdaging van Lanka en leverde zes onderzoeken die volgens hem het bestaan van een mazelenvirus aantoonden, maar Lanka weigerde te betalen en in 2015 daagde Bardens hem voor de rechter. Bardens won de zaak, maar volgens de German New Medicine-website, de reden dat Lanka nog steeds weigerde te betalen, was omdat “naar zijn mening deze publicaties niet voldoende bewijs leverden.”
Lanka ging vervolgens in beroep tegen de uitspraak en, ook volgens de German New Medicine-website, oordeelden de rechters dat: “Dr. Bardens voldeed niet aan de criteria omdat hij geen bewijs kon leveren voor het bestaan van het mazelenvirus dat in één publicatie werd gepresenteerd, zoals Dr. Lanka in zijn aankondiging vroeg. Daarom hoeft Dr. Lanka het prijzengeld niet te betalen.” Er wordt ook beweerd dat een van de redenen waarom Lanka succesvol was, was dat geen van de door Bardens gepresenteerde onderzoeken betrekking hadden op het uitvoeren van controle-experimenten “in overeenstemming met internationaal gedefinieerde regels en principes van goede wetenschappelijke praktijk”. Lanka heeft zijn theorie sindsdien uitgebreid en beweert nu dat virologen nooit controle-experimenten uitvoeren, wat niet waar is, en dat alle virussen met opzet worden gecreëerd door toxines aan celculturen toe te voegen, wat ook niet waar is. Het bewijzen van deze uitspraken kost veel woorden en veel bewijs, dus het zou niet mogelijk zijn om het te doen met slechts “één publicatie”. Zijn eisen kunnen niet worden ingewilligd.
[ii] We zijn symbionten, maar dokters realiseren zich niet; ze begrijpen nauwelijks waarom mensen ziek worden omdat ze zo in hokjes zitten en het enige instrument dat ze tot hun beschikking hebben is een lijst met chemicaliën en interventies die alleen symptomen proberen te behandelen. Het medische model is niet veranderd omdat het wordt gedreven en gevormd door winstoogmerk in plaats van gezondheid, en daarom zijn artsen zelden in staat om iemand te genezen. [iii]Neem bijvoorbeeld mazelen. Je kunt foto’s op internet opzoeken en de uitslag vergelijken met bijvoorbeeld waterpokkenuitslag en je ziet verschil . Een mazelenvaccin bleek ook verantwoordelijk te zijn voor het veroorzaken van een mazelenachtige ziekte bij sommige kinderen. Er zijn veel andere voorbeelden, hoewel de meeste bij dieren voorkomen, maar de gebruikelijke bevinding is dat de ziekte erg op elkaar lijkt, maar niet hetzelfde is. [NS] “…. mazelen in 1917-1918 produceerden de hoogste infectiepercentages in 97 jaar continu militair toezicht en extreem dodelijke slachtoffers door agressieve bronchopneumonieën en andere complicaties. De besmettingspercentages waren het hoogst in kampen met rekruteringsgebieden op het platteland en in afgelegen gebieden waar de gevoeligheid voor mazelen het meest voorkwam …. De fataliteit van vroeg epidemisch empyeem bereikte 90%. In Camp Pike (Little Rock, AR) zouden door de mazelen meer soldaten zijn omgekomen dan bij de grieppandemie van 1918.” Er was toen nog geen vaccin tegen mazelen. [v] See, ‘ A Report o n Antimeningitis Vaccinatie een nd Waarnemingen o n agglutininen i n t hij Blood o f Chronische Meningococcus Carriers ‘, door Frederick L. Gates, MD (Eerste Luitenant, Medical Corps, US Army. en werken voor het Base Hospital in Fort Riley, Kansas, en het Rockefeller Institute, 1918). Zie ook, ‘Bacteriële Pandemie van Rockefeller’: “De ziekte die zo velen doodde, was geen griep en ook geen virus. Het was bacterieel… In een rapport van het Instituut uit 1919 staat: “Er moet worden vermeld dat voordat de Verenigde Staten de oorlog ingingen (in april 1917) het Instituut de bereiding van anti-meningokokkenserum had hervat om aan de verzoeken te voldoen van Engeland, Frankrijk, België, Italië en andere landen.” Hetzelfde rapport stelt: “Om te voldoen aan de plotseling toegenomen vraag naar de genezende serums die in het Instituut werden uitgewerkt, werd snel een speciale stal voor paarden opgericht …” Een experimenteel anti-meningokokkenserum gemaakt bij paarden en geïnjecteerd in soldaten die zouden worden het betreden van de krappe en onhygiënische levensomstandigheden van oorlog … wat kan er misgaan?”
