Tijdafwijking: vliegtuig verdwijnt spoorloos en verschijnt 37 jaar later weer

De serie Manifest bestaat dus echt!?

Op 2 juli 1955 vertrok een Pan Am Douglas DC-4 vanuit New York naar Miami. Aan boord waren 57 passagiers en vier bemanningsleden. Kort voor Miami verdween het vliegtuig plotseling van de radar.

Er werd aangenomen dat het een ongeval was dat geen van de passagiers en bemanningsleden overleefde. 37 jaar later vindt er een vreemde gebeurtenis plaats op de luchthaven van Caracas: een tweemotorig passagiersvliegtuig verschijnt boven de luchthaven van de Venezolaanse hoofdstad. Het is de vermiste DC-4 van Pan Am.

Vliegtuigen die plotseling van de radar verdwijnen en in het niets lijken te verdwijnen, zijn niet ongewoon. De laatste keer dat dit gebeurde was op 8 maart 2014. Malaysia Airlines-vlucht 370 van Kuala Lumpur naar Peking verdween om 01:21 lokale tijd uit het toezicht op Subang Airport en wordt sindsdien vermist.

De vliegroute passeerde een gebied dat bekend staat als Devil’s Lake of Dragon’s Triangle. De gebeurtenissen daar nemen, net als die in de Bermudadriehoek, een heel speciale plaats in in de annalen van de geschiedenis van verdwenen vliegtuigen en schepen. Maar daarover later meer.

1. Juli 1955: Een Douglas DC-4 van de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Pan Am stijgt op vanaf de huidige John F. Kennedy Airport met bestemming Miami. Midden op de Atlantische Oceaan verdwijnt het vliegtuig plotseling van de radar. De luchtverkeersleiders in New York en Miami probeerden koortsachtig contact op te nemen met de bemanning – tevergeefs. Er wordt onmiddellijk een grootschalige zoekactie gestart, maar weken en maanden later is er nog steeds geen spoor van vlucht 914.

Niemand begreep hoe een vliegtuig met 57 mensen aan boord zomaar kon verdwijnen zonder een spoor achter te laten. Luchtvaartexperts vermoedden later dat de machine ergens boven de Atlantische Oceaan ergens in zee was neergestort – maar zo’n ongeluk laat meestal sporen na – maar er was niets.

Er werden geen lichamen of delen van het vliegtuig gevonden en Pan Am weigerde uiteindelijk vragen over de verdwijning van het vliegtuig te beantwoorden, maar stemde ermee in een schadevergoeding te betalen aan de families van de slachtoffers.

37 jaar later, 21 mei 1992: Een vreemd viermotorig propellervliegtuig verschijnt boven het vliegveld van de Venezolaanse hoofdstad Caracas. Juan de la Corte, die die dag dienst had als luchtverkeersleider op de toren, was zichtbaar geïrriteerd.

1.800 kilometer de verkeerde kant op gevlogen

Toen Corte door de verrekijker keek, kon hij zijn ogen niet geloven. Het spookvliegtuig was een Douglas DC-4 van Pan Am Airlines.

De luchtverkeersleider probeerde onmiddellijk contact op te nemen met de bemanning. Toen de piloot toestemming vroeg om te landen, was Corte aanvankelijk opgelucht omdat hij wist dat het vliegtuig geen hallucinatie was, omdat hij niet kon uitleggen hoe het mogelijk was dat het vliegtuig in de lucht te zien was, maar niet op de radar toen het signaal verscheen.

Na de landingsbaanklaring en briefing zei de piloot naar verluidt: “Wij zijn Pan American Airways-vlucht 914 van New York naar Miami met een bemanning van vier en 57 passagiers.”

Als het verhaal echt waar is, zou de machine 1.800 kilometer de verkeerde kant op zijn gevlogen. De DC-4 landde zonder incidenten in Caracas, waarna de piloot iets zei dat Corte’s bloed deed rillen: “We zouden op 2 juli 1955 om 9.55 uur in Miami landen.”

Corte dacht aanvankelijk dat de piloot geestelijk gestoord was en legde hem uit dat hij op 21 mei 1992 in Caracas was geland. Toen wilde de luchtverkeersleider weten of er een incident was, waardoor de piloot hysterisch werd.

Corte zag meteen dat de man wanhopig was en probeerde hem te kalmeren – maar toen hoorde hij dat de passagiers ook schreeuwden en in paniek raakten.

De situatie escaleerde uiteindelijk, de piloot beval het grondpersoneel om niet dichterbij te komen. Onmiddellijk begon het spookachtige vliegtuig naar de landingsbaan te bewegen en steeg op.

Het is interessant dat er drie verschillende versies van het verhaal zijn, waarvan er één zelfs beweert dat vlucht 914 korte tijd later daadwerkelijk in Miami is geland.

Volgens het rapport waren noch de bemanning, noch de passagiers ouder geworden, wat al snel de verdenking deed ontstaan ​​dat het vliegtuig, net als veel andere vliegtuigen en schepen, in een tijdgat boven de Bermudadriehoek terecht zou zijn gekomen.

Het feit dat het verhaal anders wordt gerapporteerd en dat er verschillende foto’s van de luchtverkeersleider Juan de la Corte zijn gepubliceerd, wekte meteen het vermoeden dat het verhaal slechts een roverswapen is.

Omdat er na de vermeende landing nooit een teken van leven was van de bemanning en passagiers, werd al snel het vermoeden geuit dat er een complot achter zou kunnen zitten.

Als je kijkt naar de feiten over de verdwijning van vlucht MH 370 uit Maleisië, vallen meteen verrassende parallellen op. Ook hier staan ​​luchtvaartexperts voor een raadsel, want geen enkel vliegtuig kan zomaar in het niets verdwijnen. Maar blijkbaar is dat precies wat er in beide gevallen is gebeurd.

Geen enkel vliegtuig stort neer in zee zonder dat er wrakstukken worden gevonden. Er blijft immers altijd iets achter dat uiterlijk na weken of maanden weer verschijnt – maar in beide gevallen gebeurde dat niet.

Noch op vlucht 914, noch op vlucht MH 370, hoewel in het verleden herhaaldelijk is beweerd dat delen van de Boeing 777 uit Maleisië zijn gevonden, waaruit kan worden geconcludeerd dat de machine in zee is neergestort. Maar dat is tot op de dag van vandaag niet bewezen. Er is simpelweg niets dat de verdwijning logisch zou kunnen verklaren.

Het verhaal over vlucht 914 werd populair in 2019 nadat het Bridge Side YouTube-kanaal een video van het incident uitbracht die meer dan 15 miljoen keer werd bekeken. Korte tijd later ontwikkelde de zaak zich tot een fel bediscussieerd forumonderwerp in de sectie UFO’s en tijdreizen.

De bedenker van het verhaal is de tabloid Weekly World News, die het incident voor het eerst publiceerde in 1985 en het verhaal in de jaren negentig herdrukte. Maar dit keer met een andere datum. Slordigheid of opzet? WWN heeft hier nooit commentaar op gegeven.

Los van het feit of het verhaal maar een smoesje is, feit blijft dat de plotselinge verdwijningen van vliegtuigen die zijn uitgerust met de nieuwste communicatieapparatuur, boordradar, veiligheids- en reddingsapparatuur – zelfs bij helder weer – vaker voorkomen dan algemeen wordt aangenomen. . Niemand weet waar de vliegtuigen naartoe gaan.

Is er een onzichtbaar venster naar een andere werkelijkheid, naar een parallel universum dat superieur is aan ons, dat zich onder bepaalde omstandigheden opent en weer sluit?

Twee regio’s op de wereld waar vliegtuigen en schepen in het verleden op mysterieuze wijze uit ons ruimte-tijd continuüm zijn gekatapulteerd, zijn de Bermudadriehoek in de Atlantische Oceaan en de Drakendriehoek in de Stille Oceaan.

Beide plaatsen liggen op dezelfde breedtegraad en op bijna tegenovergestelde punten. Tot op heden zijn meer dan een half dozijn vliegtuigen en schepen op mysterieuze wijze van deze locaties verdwenen.

Duizenden mensen kwamen hier om het leven, maar er werden geen lichamen of wrakstukken gevonden. Iedereen die de boeken van bestsellerauteur Charles Berlitz heeft gelezen, weet welke duivel voor de kusten van Japan en de VS woedt. (Rusland, Bermudadriehoek en Duivelsmeer: ​​het mysterieuze leven van mogelijke buitenaardse onderwaterbeschavingen (video’s))

Zelfs vooraanstaande internationale wetenschappers hebben nog geen plausibele verklaring gevonden voor wat er in deze regio’s gebeurt. De relevante literatuur spreekt van zeemonsters, UFO’s en tijdafwijkingen – maar er is nog steeds een gebrek aan bewijs voor al deze theorieën. Ze bestaan ​​niet. Het is maar giswerk.

Mysterieuze groene wolken en een vreemde gloed

Wat je hebt zijn de getuigenissen van ooggetuigen, piloten en scheepskapiteins die vaak in deze gebieden zijn. Ze hebben vaak vreemde groene wolken kunnen waarnemen, maar geen enkele wetenschapper heeft de onderliggende oorzaak aannemelijk kunnen maken.

Maar het lijkt erop dat degene die in deze wolken vloog er niet uitkwam of door de hel reed. Piloten hebben gemeld dat in dergelijke wolken het kompas in de war raakte, de vleugels groen gloeiden en er tijdverschuivingen optraden.

De Bermudadriehoek en de Vliegerdriehoek hebben één ding gemeen: op de 80e westerlengte, die de Bermudadriehoek aan de westelijke grens kruist, vallen de geografische en magnetische noordpolen samen.

Dat wil zeggen, de 80ste graad van westerlengte loopt over de pool, maar verandert de aanduiding hier om de 150ste graad van oosterlengte te worden, die zuidwaarts loopt vanaf de Noordpool, oostwaarts op Japan – dwars door de Drakendriehoek.

In dit gebied wijst het kompas naar zowel de geografische als de magnetische noordpool. Dit gebeurt ook in het westelijk deel van de Bermuda Driehoek aan de andere kant van de aardbol.

De schrijver en anomalist Ivan T. Sanderson heeft ook de gebeurtenissen in de Bermudadriehoek en in de Drakendriehoek behandeld. Sanderson en zijn team ontdekten dat de meeste van deze incidenten geconcentreerd zijn in zes gebieden met ongeveer dezelfde elliptische vorm, gelegen tussen 30 en 40 graden noorder- en zuiderbreedte. Dit omvat ook de Bermuda en de Drakendriehoek.

Sanderson identificeerde onmiddellijk een netwerk van anomaliegebieden met een onderlinge afstand van 73 graden rond de wereld, gecentreerd rond 36 graden noorder- en zuiderbreedte. Vijf daarvan op het noordelijk halfrond, vijf op het zuidelijk halfrond, inclusief de polen.

Sanderson gelooft dat de Bermudadriehoek zo’n prominente status heeft omdat het een drukke waterweg is. Bovendien passeren bijna alle transatlantische vluchten dit gebied.

Volgens de theorie van Sanderson zouden de grote onderzeese getijdenstromen, beïnvloed door verschillende temperaturen, magnetische draaikolken kunnen creëren die radiocommunicatie, het magnetische veld, misschien de zwaartekracht verstoren, en in het ergste geval, mogelijk onder bepaalde omstandigheden, schepen en vliegtuigen naar een ander punt transporteren. in het ruimte-tijd continuüm.

In deze gebieden kunnen echter ook andere vormen van afwijkingen voorkomen. Omdat hier volgens Sanderson wervels kunnen ontstaan, waardoor materiële objecten van het ene ruimte-tijd continuüm naar het andere kunnen bewegen.

Naast de al bekende verdwijningen van schepen en vliegtuigen, zijn er in deze gebieden gedurende eeuwen tot heden herhaaldelijk vreemde voorwerpen opgedoken waarvoor ook geen logische verklaring bestaat.

De lijst met spectaculaire gevallen uit de Bermuda- en Drakendriehoek is zo lang dat er boekpagina’s mee gevuld kunnen worden, en de zee kent misschien ook het geheim van vlucht 914 en MH 370 – maar het is hierover stil gebleven als een koud graf dag.

Bron