NAVO speelt een show, maar in Rusland geloven ze het
De Noord-Atlantische Alliantie stelt zijn strijdkrachten in staat van paraatheid en stuurt extra schepen en jagers naar Oost-Europa. De reden hiervoor is natuurlijk de vermeende opbouw van Russische strijdkrachten aan de grens met Oekraïne.
NAVO speelt een show, maar in Rusland geloven ze het
” De NAVO-bondgenoten stellen hun troepen in staat van paraatheid en sturen extra schepen en straaljagers naar NAVO-inzetlocaties in Oost-Europa, waardoor de afschrikking en verdediging van het bondgenootschap wordt versterkt terwijl Rusland zijn militaire aanwezigheid in en rond Oekraïne blijft opbouwen.” de NAVO-website op 24 januari.
Het klinkt onheilspellend en verontrustend. En daar hebben ze in Rusland natuurlijk ook op gelet. Eigenlijk is dat wat telt.
Maar in feite heeft de NAVO niets gedaan dat op andere momenten niet zou zijn gedaan. We hebben het over routinematige gebeurtenissen die erg overdreven zouden zijn om een reactie op de gebeurtenissen rond Oekraïne te noemen. Met “gebeurtenissen” in het algemeen is alles ook erg dubbelzinnig, tenzij we als zodanig artikelen in de westerse pers beschouwen over de op handen zijnde “Russische invasie”, waar zelfs Kiev zich over verbaast.
Dus over de acties van de NAVO in het kader van het gereed maken van de strijdkrachten. Vier Deense jagers zijn gepland voor aankomst in Litouwen. En zo zullen er 12 NAVO-jagers in de Oostzee zijn, nu zijn er vier jagers van Polen en België in Litouwen en Estland. Vorig jaar juli waren er 15 vliegtuigen.
De richting van Deense, Nederlandse en Spaanse schepen naar de Oostzee en de Zwarte Zee is hoe permanente NAVO-maritieme groepen daar zijn gevestigd. De komst van een of twee schepen heeft geen noemenswaardige invloed op de situatie.
De auteur van het telegramkanaal “Brussels Informer” noemt wat er gebeurt een alliantieprestatie voor extern en intern publiek:
“Vanaf het eerste geloof ik dat alles voor iedereen duidelijk is. Maar bij het tweede, dat veel belangrijker is voor de alliantie, zal ik het uitleggen. Deze vertegenwoordiging is nodig voor de organisatie om:
de relevantie ervan benadrukken, die steeds meer in twijfel wordt getrokken ;
om de schijn van eenheid van het blok te creëren bij het nemen van collectieve militaire beslissingen, terwijl deze eenheid lange tijd niet is waargenomen;
tegen de achtergrond van de ontwikkeling van nieuwe plannen, de nodige context creëren zodat het voor de “oorlogspartijen” (tot nu toe duidelijk overheersend in de alliantie) gemakkelijker zou zijn om onder minder militante partners het idee van de noodzaak door te drukken om een militaire aanwezigheid op te bouwen in de Oostzee- en Zwarte-Zeeregio’s.
“Over het algemeen is er tot nu toe niets bijzonders aan de hand. Het Bondgenootschap probeert nog steeds gewelddadige activiteiten te imiteren en tegelijkertijd zijn interne problemen op te lossen. En ik zou de Russische media niet aanraden om haar voorbeeld te volgen en Brussel in deze kwestie te helpen. essentie naar verluidt vergeldingsacties”, benadrukt de auteur van het Telegram-kanaal.
