Malafide ondernemers zien in zorgboerderij goudmijn

Goede zorgboeren lijden onder
Malafide ondernemers zien in zorgboerderij goudmijn

door Patricia Boon
AMSTERDAM –
Nederland beleeft een explosie in het aantal zorgboerderijen. Veel kleine ondernemers zien in het aanbieden van zorg in het groen en de vrije natuur mogelijkheden tot grof geld verdienen.
Het liefst werven ze cliënten met een hoge zorgindicatie, want die hebben jaarlijks een persoonsgebonden budget (pgb) te besteden van tussen de 50.000 en 70.000 euro. Waren er in 2005 nog 591 zorgboerderijen, het afgelopen jaar telde ons land er al 1502.
Aan die opmars van zorgboerderijen zal geen einde komen zolang de pgb-budgetten zo enorm hoog zijn en er zo makkelijk aan te komen is. Dat stelt een aantal oud-medewerkers van diverse zorgboerderijen.

Handiger
Ze stopten met hun werkzaamheden, omdat hun gevraagd werd hun declaraties zodanig aan te passen dat er handiger met uren kon worden omgesprongen. Dat weigerden ze. Niet veel later kwamen ze erachter dat rekeningen werden ingediend voor dagbestedingen die nooit plaatshadden en de minieme begeleiding die werd gegeven, werd gedaan door niet-gediplomeerden.

De oud-medewerkers deden hun verhaal bij onder meer zorgkantoren, de Inspectie voor de Gezondheidszorg, de Sociale Verzekeringsbank, de Nederlandse Zorgautoriteit en het meldpunt Fraude zorg van Per Saldo, en deden aangifte bij de politie. „Maar er is niemand die wat doet, echt niemand. Allerlei zogenaamde hulpverleners harken waanzinnig veel zorggeld binnen voor privégebruik en elders moet er worden bezuinigd op thuishulp en persoonlijke begeleiding!”

Het grootste probleem is volgens de oud-medewerkers de enorme bulk geld die gehandicapten jaarlijks krijgen via het pgb. „Zestig- tot zeventigduizend euro per jaar is heel gewoon”, vertellen ze. „Voor dat geld moet de gehandicapte zelf zorgverleningsovereenkomsten sluiten met allerlei instanties, die contracten zelf ondertekenen en bankzaken regelen. Velen hebben dagelijks intensieve begeleiding nodig, dus hoe moeten ze zélf hun zorg inkopen? Dat kunnen ze helemaal niet. In veel gevallen doen hun bewindvoerders of budgetbeheerders dat voor hen.”

Getekend
En lang niet iedereen is daarin te vertrouwen, zo ondervonden ze. Zo hebben ze lege formulieren in hun bezit die zijn ondertekend door een van de cliënten van de zorginstelling waar zij werkten. Een ander formulier laat dezelfde handtekening zien, maar dan staat er wel een rekening op voor 24 uur dagbesteding per week. „Die dagbesteding is helemaal niet gegeven. Het geld is wel uit het persoonlijk budget van die cliënt gehaald, want hij heeft immers getekend.”
Waar het geld is gebleven, weten de oud-medewerkers, die zelf op de meest prachtige locaties werkten, niet. „Heel veel zorgboerderijen staan op plekken waarvan je denkt: dat is te mooi om waar te zijn. De zorgondernemers waarbij wij werkten, hadden het liefst cliënten met een zware indicatie. Dan werd er weer een zorgboerderij begonnen met twaalf tot achttien cliënten die een pgb hadden van minstens vijftigduizend euro per jaar. Voor dat geld kun je wel een boerderij kopen of een nieuwe neerzetten. Veel oud-medewerkers van zulke boerderijen doen het trucje na: als eigenaar valt er veel meer te verdienen dan wanneer je in loondienst bent.”
Deze praktijken blijven doorgaan, vrezen ze. „Zeker zolang alleen wordt gekeken naar het budget per cliënt en niet naar de verschillende budgetten die één zorgverlener binnensleept bij verschillende zorgkantoren en gemeentes. De controle op de kwaliteit van zorg, documentatie en verslaglegging ontbreekt volledig. Wie de misstanden meldt, wordt weggelachen. Echt, het is kinderlijk eenvoudig om met zorggeld te frauderen.”

’Het gaat niet om behalen hoge winsten’
Voor Jaap Hoek Spaans, directeur van Landzijde, waarbij ruim honderd zorgboerderijen zijn aangesloten, is zorg geen ’business’. „Zorg is een dienstverlenend vak waarbij winstmaximalisatie geen rol mag spelen”, stelt hij resoluut.
De zorgboerderijen die bij Landzijde zijn aangesloten, zijn echte agrarische bedrijven in Noord-Holland. Zij bieden op hun bedrijf ondersteuning aan mensen die dagbesteding nodig hebben. Geen enkele boer beheert een budget van de cliënten. „Onze zorgboeren hebben helemaal geen ervaring met het pgb. Zij sturen de rekening naar ons en wij sturen de rekening door naar de budgetouder. In ons geval zijn dat bijna altijd de ouders.”
Hoek Spaans heeft bewust gekozen om alleen maar zaken te doen met echte boeren. „Die hebben de ruimte op hun bedrijf en hebben boerenverstand en dat gaat heel goed”, vertelt hij enthousiast. „Waar het vaak misgaat, is bij mensen die níét uit de landbouw komen. Daar zit het risico. Mensen die zeggen: ik heb in de zorg gewerkt, ik ga een boerderij beginnen. Dáár zitten vaak de excessen.”
Voor Landzijde reden om die mensen die bij hen aankloppen om samen iets te ondernemen te weigeren. „Het gaat bij een zorgboerderij niet om een hoog rendement en efficiency. Natuurlijk, de boeren bieden zorg aan om de economie van hun bedrijf te versterken. Maar aan kostprijsberekeningen moet je niet willen beginnen. Het gaat simpelweg om dienstverlening.”

https://www.telegraaf.nl/binnenland/23213494/__Malafide_ondernemers_zien_in_zorgboerderij_goudmijn__.html?

 

Geweldig toch!!!!! PGB afschaffen kan oma en opa uit de luiers en op de pot!