web analytics
11:11 Dubbele getallen
Bizar & HumorMaatschappij & Psyche

Ouders die scholen aanklagen…

Hoe ernstig is de claim-cultuur van ouders tegen scholen?

door Justine Pardoen

De landelijke dagbladen waren afgelopen week lekker bezig: Ouders overspoelen scholen met claims (Telegraaf 1 maart 2006) en Meer schadeclaims ouders tegen school (NRC Handelblad, 28 februari 2006). De artikelen waren gebaseerd op een berichtje in de Gooi en Eemlander, waarin verzekeringsmakelaar Marsh iets verteld had over claims van ouders tegen scholen.

De strekking van het nieuws was als volgt: ouders worden steeds mondiger, en gaan net zolang door tot ze een schuldige kunnen aanwijzen voor akkefietjes waar je vroeger op een normale, vriendschappelijke manier mee om zou gaan. Maar dat gebeurt tegenwoordig niet meer. Ouders nemen bij het minste of geringste een advocaat in de arm. Scholen durven niet eens meer een simpel schoolreisje te organiseren uit angst voor torenhoge claims.

Duizenden euro’s
Scholen worden daar echt arm van hoor, en het gaat van kwaad tot erger! Het zou gaan om duizenden euro’s per claim. Vooral bij een verkeerd schooladvies. Reken maar uit, zo’n advocaat gaat dan uit van gemiste carrière-kansen… kassa!

Het stuk in de Telegraaf eindigde met een verwijzing naar de zaak van Karina Schaapman in Amsterdam, enkele jaren geleden. Weet u het nog? Schaapman eiste dat de school de kosten zou betalen die zij had moeten maken om haar kinderen bij te scholen, nadat de school ze een leerachterstand had bezorgd. De rechter gaf haar destijds gelijk. Kennelijk was dat het begin van alle ellende.

Verhelderend gesprek
Dat klonk allemaal behoorlijk alarmerend, maar tegelijkertijd riep de berichtgeving ook veel vragen op. Om wat voor claims gaat het eigenlijk? Wie zijn die ouders, die meteen alles juridiseren? Is het werkelijk zo dat ouders scholen aanklagen voor slechte rapportcijfers of een tegenvallend schooladvies? Is het echt zo dat ouders een advocaat op de school afsturen als hun kind een gat in zijn broek heeft gevallen? Tijd om zélf op onderzoek uit te gaan.

We namen contact op met Marsh, een bedrijf dat voor duizenden scholen in Nederland de verzekeringen regelt, en hadden een verhelderend gesprek met directeur Gino Keijzer.

U heeft geconstateerd dat scholen steeds meer claims krijgen van ouders. Wat is volgens u de oorzaak van die ontwikkeling?
Keijzer: “Scholen zijn steeds beter verzekerd tegen schade waarvoor zij aansprakelijk zijn. Wanneer ouders met een claim komen, dan kan de school dus ook steeds vaker de aansprakelijkheid tot zich nemen. Dat heeft dan weer tot gevolg dat ouders sneller geneigd zijn om geleden schade ook daadwerkelijk op de school te verhalen.”

Aha, het feit dat scholen steeds beter verzekerd zijn, werkt dus stimulerend. Bent u het eens met de teneur in de berichtgeving dat ouders tegenwoordig niet meer bereid zijn om zaken in der minne te regelen?
Keijzer: “Nee, dat kan ik niet onderschrijven. Het is niet aan ons om met een beschuldigende vinger te wijzen. Ouders gaan net als vroeger natuurlijk eerst gewoon zelf met de school praten. Pas als het niet lukt om er samen uit te komen, dan komen er advocaten aan te pas. Er zijn natuurlijk wel juristen die snel ergens brood in zien, en daardoor een zaak flink kunnen opblazen en een claim flink kunnen opschroeven, maar dan hebben we het niet over een kapotte broek.”

Waar hebben we het dan eigenlijk wél over?
Keijzer: “Het gaat bij ons om zo’n 3000 claims per jaar, waarvan tussen de 75 en 80% te maken heeft met fysieke of materiële schade. Als de school aansprakelijk is daarvoor, dan wordt die schade dus vergoed. Daarnaast heeft zo’n 10 tot 20% van de claims te maken met schade als gevolg van seksuele intimidatie en misbruik.”

Oef, das wel veel zeg: 10 tot 20% van 3000 claims. Dat wil zeggen dat alleen al via Marsh 300 tot 600 gevallen per jaar gerapporteerd worden van kinderen die door een leerkracht mishandeld, geïntimideerd of misbruikt zijn. Dat was pas nieuws geweest!

En dan die rest? De gevallen van schadeclaims met betrekking tot verkeerde schooladviezen en leerachterstanden? Dat is dan dus minder dan 5%, klopt dat?
Keijzer: “Ja, dat klopt. Kijk, zo’n claim over een verkeerd schooladvies, dat hebben we eigenlijk nog nooit meegemaakt, dat was maar een voorbeeld. Op de gevallen die we wel hebben meegemaakt, kan ik eigenlijk niet ingaan. Dat wordt te herkenbaar. Wat we vooral naar buiten hebben willen brengen, is onze hoop dat we niet naar een claim-cultuur toegaan, zoals in de Verenigde Staten. We zien die ontwikkeling in de hele maatschappij, en daar zijn we niet blij mee.”

“We willen vooral onze kennis over risico-management delen met scholen. Dat is in het belang van iedereen. We hopen ook dat we – dat wil zeggen: iedereen in onze maatschappij – terughoudend blijven met schadeclaims. Maar dat neemt niet weg dat geleden schade natuurlijk vergoed moet kunnen worden.”

Welk advies heeft u voor de scholen die nu zo zielig uit de hoek kwamen vorige week?
Keijzer: “Ons advies aan scholen is dat we graag willen dat ze in reactie op de ontwikkelingen in onze maatschappij heel bewust gaan nadenken over de risico’s die het uitoefenen van het onderwijsvak met zich meebrengt. Dat betekent dat scholen meer met ouders in gesprek moeten over die risico’s.”

“Ik denk dat een school ook begrip moet opbrengen voor de positie van ouders, die de plicht hebben om op te komen voor hun kinderen. Het heeft geen enkele zin dat iedereen zich verschanst achter zijn eigen gelijk en tegenover de ander gaat staan. Er moer beter gecommuniceerd worden tussen ouders en school. Alleen dan kun je voorkomen dat ouders van elke mug een olifant maken.”

Imaginaire claims
Okee, ik begrijp dus dat het vooral in het belang van de verzekeraars is dat scholen de indruk krijgen dat de claim-cultuur toeneemt en dat ze zich maar beter goed kunnen indekken tegen mondige ouders. Plus dat scholen allerlei dingen kunnen doen om claims te voorkómen, zodat de verzekeraars zich niet blauw hoeven te betalen.

Dat heeft Marsh in ieder geval bereikt: de noodzaak van een goede verzekering is weer even flink onder de aandacht gebracht. Wel jammer dat daarvoor de ouders en hun imaginaire claims over verkeerde schooladviezen als hefboom gebruikt moesten worden. Ook jammer dat gerenommeerde kranten zich zo gemakkelijk voor dat karretje lieten spannen.

Justine Pardoen
[email protected]


Draait alles om geld tegenwoordig? Blijkbaar wel, hier worden ouders gewoon even neergezet als een stelletje geldwolven, die genoegdoening zoeken zonder redenen, als er maar geld uit voorkomt.
Maar nu lijkt het alsof de scholen zo onschuldig zijn.
Is dat wel zo? Wie zijn hier de geldwolven die kinderen bestempelen met de moderne etiketjes als bv Pdd nos, autisme en adhd, om maar subsidies te vangen?

Welk effect die etiketten hebben op kinderen de rest van hun levens doet totaal niet terzake!
Dan ben je toch ziek bezig?

In de uitzending kwamen dus leugens naar voren, is dat een tendens tegenwoordig?
Ouders in een zwart daglicht stellen om de naam van een school te zuiveren?
Ik vind dat ouders in hun recht staan, als een school grote fouten maakt. En dat zal dan ook wel tzt naar buiten komen als de ouders in hun recht staan.
Je staat als ouder(s) alleen t.o een orgaan, dat er alles aan gelegen is om zichzelf schoon te praten.
En vaak deinst men daarbij niet terug om vreemde achterdeurtjes te gebruiken.
Persoonlijk heb ik al meer dan genoeg leed gezien aangaande scholen en hoe zij omgaan met hun leerlingen.
Helaas denken zij dat ze te maken hebben met minderwaardige wezens oid die geen verstand en gevoel hebben.

Nu als je als school zijnde al denkt als een orgaan, en niet meer als mens, vraag ik mij af wat de toekomst is van de scholen tzt.

Leuk voorbeeldje!

School bespioneert leerlingen via laptop webcam
donderdag 18 februari 2010, 11:19 door

https://www.security.nl/posting/27681/School+bespioneert+leerlingen+via+laptop+webcam

Twee Amerikaanse scholen die laptops aan leerlingen uitdeelde, gebruikte vervolgens de webcams op de machines om de kinderen zowel thuis als op school te bespioneren. Iets waar de leerlingen niet van op de hoogte waren of toestemming voor hadden gegeven. Ook het gezinsleven werd door de systeembeheerders van de school gemonitord. Die konden stiekem en op afstand de webcams in- en uitschakelen.
Het bespioneren kwam aan het licht toen een leerling werd bestraft wegens “ongepast gedrag” dat hij thuis vertoonde. De schooldirecteur gebruikt een door de webcam gemaakte foto als bewijs. De vader van de leerling verifieerde bij de directeur dat de school in staat is om de camera’s op afstand te bedienen, waar de computer zich ook bevindt en ongeacht of de leerling die gebruikt. Mogelijk zijn 1800 leerlingen gemonitord, zo blijkt uit de aanklacht die tegen de scholen is ingediend.

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥